Zamknięci w czterech ścianach
Tłumimy w sobie strach
Próbując w samotności
Przebić swój szklany dach
Wracając znów do życia
Szukamy nowych dróg
By znaleźć klucz do szczęścia
Przekroczyć jego próg
Przytul do serca wszystkich ludzi
Może się radość w nich obudzi
Może popatrzą znów na świat
Oczami dziecka sprzed lat
Przytul do serca wszystkich ludzi
Może w ich głowach się obudzi
Myśl aby ten nasz piękny świat
Przetrwał następny tysiąc lat
Jedno nad nami niebo
Jedna woda i ląd
Jedno świeci nam Słońce
Jeden Księżyca krąg
Samotni we wszechświecie
Musimy chronić dom
I ziemię i powietrze
Bo dokąd uciec stąd?
Przytul do serca wszystkich ludzi...
